Ο Κων/νος Αλιάδης, λόγιος, Σχολικός Σύμβουλος, μας έδωσε μια συμπληρωμένη διάσταση των ανθρωπολογικών επιστημών, με αξιοσημείωτη επιμέλεια, σε ό,τι αφορά αξιακά και επιστημονικά στοιχεία των αναζητήσεων του ανθρώπου.

Από την ευρύτερη διάσταση των παιδαγωγικών και ψυχολογικών μελετημάτων, τείνει να εξισορροπήσει τους γενετικούς παράγοντες με την επίδραση του περιβάλλοντος με διαπιστώσεις, προτάσεις και προβληματισμούς. Είναι, όμως, αλληλένδετος ο χώρος της παιδαγωγικής με τα φιλολογικά μας ευρήματα. Εδώ, ο συγγραφέας, με τη διεισδυτική του ικανότητα, αναφέρεται στο φιλολογικό και λογοτεχνικό προφίλ μεγάλων Ελλήνων ποιητών καλλιτεχνών, τους προσεγγίζει με το πάθος της αισθητοποίησης και επέκεινα της ιστορικής, βιωματικής και αξιακής τους παρουσίας. Ο συγγραφέας συνεχίζει τη συλλογή του, με αναφορά στα κοινωνιολογικά ευρήματα. Ενότητες, που προκαλούν ένα δέος, γίνονται αντικείμενο ανάλυσης και λειτουργικών μηνυμάτων, για τους μελετητές του.

Στο τέταρτο κεφάλαιο, που αποτελεί και κατακλείδα της διαθεματικής – διεπιστημονικής και διακλαδικής μελέτης του κ. Αλιάδη, επιχειρεί μία τολμηρή παρουσίαση θέσεων του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ο συνδυασμός των φιλοσοφικών θεωριών με τον άνθρωπο τείνει να μετουσιώσει την ηθική αυτοτέλεια σε ηθική δράση, αφού η ζωή είναι πορεία για καταξίωση του ανθρώπου, που θέλει να αρθεί στο ύψος της αποστολής του.

Συνοψίζοντας τις θέσεις του συγγραφέα, διαπιστώνουμε μία σημαντική στροφή του συγγραφέα στις επιστήμες του ανθρώπου και τη συμβολή των αντίστοιχων επιστημών στην παιδευτική αξία των θεσμικών κατακτήσεων της κοινωνίας. Η μεγάλη κοινωνικοποιητική δύναμη του πνεύματος χρησιμοποιείται ως μοχλός, για την ηθική τελείωση του ατόμου, γεγονός που ανυψώνει τη συνειδητή συνύπαρξη και οδηγεί στις επιθυμητές ανατάσεις της αυτοολοκλήρωσης.

Ελπίζουμε ότι ο συγγραφικός αυτός μόχθος του κ. Αλιάδη θα προκαλέσει το ενδιαφέρον και θα γίνει αντικείμενο μελέτης και συζήτησης από την ευρύτερη κοινότητα των εκπαιδευτικών, των διανοουμένων και των άλλων μελετητών, που πάντα αναζητούν τη διαχρονική και σύγχρονη επικαιρότητα, ιδίως σε έργα τα οποία συνιστούν και επηρεάζουν το «είναι» και το «γίγνεσθαι» του ανθρωπίνου όντος.

Από τα θέση αυτή, οφείλουμε να ενθαρρύνουμε τον συγγραφέα και να διατηρήσουμε την προσδοκία μας για νεότερες εργασίες στο μέλλον.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ε. ΠΑΠΑΣ

Καθηγητής Παν/μίου Αθηνών